“Nederlanders staan erom bekend veel en vaak over het weer te praten en de hittegolf van een paar weken geleden leverde dan ook genoeg gespreksstof op. Voor mij betekende de warmte dat ik aan (on)vrijwillige Bikram-yoga deed. “
Yoga ervaringen: zo ging de challenge
Echt lenig ben ik sinds de urenlange klimreksessies op de basisschool niet meer geweest. Sterker nog, de laatste jaren lijkt er een vervroegde ‘aftakeling’ wat betreft flexibiliteit aan de gang te zijn in mijn ledematen. Mijn nek en bovenrug lijken wel van steen en met mijn vingers mijn tenen aanraken zonder een soort hurkhouding aan te nemen lukt me niet.
Ik kan een hele lijst met dingen opnoemen die mijn bananen-postuur/ klokkenluider-van-de-Notre-Dame-profiel kunnen verklaren (na 10x opnieuw te zijn begonnen met het uittikken van deze waslijst heb ik het opgegeven), maar ik wil er vooral wat aan gaan doen. Dit zijn mijn ervaringen met yoga.
Een aantal mensen in mijn omgeving is erg enthousiast over Headspace, een meditatie-app waarmee je kunt mediteren waar en wanneer je maar wil. Nu heb ik dat ook geprobeerd, maar ik merk dat ik vooral wil werken aan de fysieke spanning in mijn lichaam in combinatie met mijn mentale toestand. Hiervoor leek yoga mij wel geschikt. Hoewel het me heel fijn lijkt om naar een yogastudio of –groep te gaan, laat mijn studentenbudget dit helaas niet toe.
Daarom heb ik al eens eerder gezocht naar de mogelijkheden online en op YouTube kwam ik al snel Yoga With Adriene tegen. Adriene maakt al jaren yoga-filmpjes en is met meer dan vijf miljoen abonnees een succesvolle YouTube-yogi. Na het bekijken van een van haar video’s (in kloffie met chips in mijn bed terwijl Adriene zich in het zweet werkt) besloot ik dat dit me wel een geschikte manier leek.
Ik heb specifiek voor haar kanaal gekozen, omdat ik haar stem en vibe prettig vind en ze de rust uitstraalt die ik duidelijk mis. Daarnaast vind ik haar ook ‘beginnersproof’, omdat ze vaak meerdere opties biedt als een pose wat lastiger is of meer uithoudingsvermogen vraagt.
Lees ook: Hoe moet je jezelf zijn wanneer je zelf niet eens weet wie je bent?
Spelregels
Mijn eerste idee was het volgen van de afspeellijst ’30 Days of Yoga with Adriene’, maar die filmpjes duren tussen de 20 en 40 minuten, en dat vond ik vrij intens. Om het doel 30 dagen yoga te behalen, vond ik het beter om de challenge laagdrempelig te houden. Daarom heb ik elke dag zelf een video uitgekozen van de vele honderden video’s waaruit je kunt kiezen als je naar het kanaal van Adriene gaat.
Dit brengt mij bij de ‘spelregels’ die ik voor mezelf had gesteld: Ik las elke dag een yogasessie in (ik heb nogal een negatieve associatie met het woord ‘sessie’ maar ik wist zo snel geen beter woord) en die duurt minimaal vijf minuten. Ik weet het, vijf minuten klinkt heel erg kort, maar als je na het tandenpoetsen al knus in bed ligt en bedenkt dat je nog niet op je matje hebt gezeten, is dat wel anders. Daarnaast heb ik liever een paar minuten dan helemaal niet. Zo gezegd, zo gedaan.
Zo ging het
De eerste week verliep vrij soepel. Ik had de motivatie en de nieuwigheid zorgde ervoor dat ik vaak best zin had in de sukhasana (a.k.a. kleermakerszit) en mountainpose (een mooie term voor rechtop staan met je handen langs je lichaam en je handpalmen naar voren gericht). Wel werd duidelijk dat ik vaak pas tijd maakte aan het eind van de dag vlak voor ik ging slapen. Dat maakte dat ik mijn bed vaak erg verleidelijk vond.
In week twee kwamen er al barstjes in mijn enthousiasme. Ik ben erachter gekomen dat discipline nog wel een puntje voor me is. Er zijn zoveel andere dingen om te doen (of ik wilde juist niks doen), waardoor ik tegen de yoga begon op te zien. Aan het eind van de week sprak ik met mijzelf het minimum van vijf minuten af, waar ik het eerder ook al over had.
Het was geen manier om eronder uit te komen: ik wilde juist dat het zou lukken. Vaak ben ik geneigd om iets meteen volledig en perfect te willen uitvoeren en als dat dan niet lukt, ben ik geneigd om er dan maar helemaal mee te stoppen. Vijf minuten is echter zo kort, dat opgeven eigenlijk geen optie meer was.
Ook interessant: Gaten in je schedel boren tegen depressie: over deep brain stimulation
Onvrijwillige Bikram-yoga
Nederlanders staan erom bekend veel en vaak over het weer te praten en de hittegolf van een paar weken geleden leverde dan ook genoeg gespreksstof op. Voor mij betekende de warmte dat ik aan (on)vrijwillige Bikram-yoga deed in de derde week van de challenge. Hot yoga, waar Bikram-yoga onder valt, is een vorm van yoga die in een warme ruimte van ongeveer 40 graden wordt beoefend.
De hoge temperatuur zorgt ervoor dat je lekker snel opwarmt en je lichaam is daardoor soepeler. Geestelijk gezien is het ondergaan van de hitte een hele goede yoga-oefening en dat heb ik geweten. Toch merkte ik dat ik inderdaad ietsje soepeler leek te zijn en het accepteren van de warmte vond ik best een goede oefening. Maar goed, genoeg over het weer.
Toen ik bijna aan het einde van de 30 dagen was, vond ik een zekere routine. Ik kwam erachter dat yoga achter een bureau, op de rand van mijn bed of staand ook opties waren (Yoga for Couch Potatoes). Ik merkte dat ik steeds beter werd in het concentreren op mijn ademhaling en dat ik niet meer zo vaak keek hoeveel minuten een video nog duurde.
Al met al vond ik 30 dagen yoga een leuke uitdaging en ik kijk er best voldaan op terug. Zoals bij veel dingen moet er een zekere routine ontstaan en als je die eenmaal gevonden hebt, gaat het volhouden steeds wat makkelijker.
Wel vind ik het jammer dat ik nog geen fysieke resultaten heb kunnen ontdekken; ik kan nog steeds niet helemaal rechtop zitten met gestrekte benen en de poses gaan me nu aan het einde van de 30 dagen niet makkelijker af dan toen ik begon.
Eén ding is wel veranderd: ik haal beter adem en neem meerdere malen per dag even een paar seconden om mijn schouders en nek te ontspannen en weer rechtop te gaan zitten. Het bewust worden van mijn houding helpt me om langzaam rechter op te gaan zitten.
En nu?
Voor mijn gezondheid en fysieke gestel is het het goed om yoga te blijven doen, liefst elke dag. Dit geldt vast niet voor iedereen, maar ik denk dat als ik dit blijf doen, ik na een aantal maanden echt wel verschil ga merken. Het idee dat ik dit dagelijks zal moeten blijven doen vind ik nog steeds niet erg aanlokkelijk. Dat heb ik meestal met uitdagingen die een x aantal dagen duren.
Een uitdaging heeft een duidelijk begin en einde en daar kan ik naartoe werken. Als ik iets blijvend wil veranderen dan moet yoga onderdeel worden van mijn dagelijks leven (vreselijk cliché, I know). Ik vind het geen leuk vooruitzicht, maar ik heb besloten het wel te gaan proberen, stapje voor stapje.
Daarom is de volgende stap de (gevreesde) afspeellijst 30 Days of Yoga With Adriene. Daar ben ik nu ik dit artikel schrijf al mee begonnen en dat gaat tot nu toe goed, al vind ik het best pittig. Als je dit leest en al ervaren hebt hoe het is om langere tijd dagelijks yoga te doen, let me know! Ik ben heel benieuwd naar de yoga ervaringen van anderen.