Je wil een film zien waar niemand anders interesse in heeft, anderen hebben geen tijd, of je hebt net als ik geen vrienden. Als je dan naar de bioscoop wil, zit er weinig anders op dan in je eentje te gaan. Dit klinkt doodeng, en dat is het de eerste keer ook. Toch is het heel verstandig om wel te gaan en je angst te overwinnen. Alleen naar de bioscoop gaan: zo doe je dat.
Alleen naar de bioscoop
Solo naar de bioscoop gaan. Ik deed het om uit mijn isolement te komen en me minder eenzaam te voelen. Ik moest mijn leven weer oppakken na mijn depressie en paniekaanvallen en minder afhankelijk worden. Meer uit mijn schulp komen en meer vertrouwen kweken. Een donkere bioscoop is dan een prima eerste stap. Maar ook als je wél gezond bent in je bovenkamer kun je dit artikel prima gebruiken.
De twee standaard dingen die mensen vragen als je vertelt dat je naar de bioscoop gaat zijn: “welke film?” en “met wie?” Daar zit waarschijnlijk al een groot deel van het probleem: het lijkt sociaal niet geaccepteerd om alleen naar de bioscoop te gaan.
De praktijk bewijst echter anders. Het viel me op dat er veel meer mensen in hun eentje naar de bios gaan. Ik spotte onder meer iemand van mijn leeftijd, een vrouw van in de 40 en een hoogbejaarde man. En waarom zou je ook niet alleen gaan? Je gaat immers om een film te kijken, niet om de laatste roddels door te nemen. Dat hoop ik tenminste, want pratende mensen in een bioscoop moeten echt verbannen worden naar Schiermonnikoog.
Maar goed, je komt hier natuurlijk voor de tips.
Tip 1: Verban gelijk de illusie dat je na het lezen van dit stukje tekst zonder angst of spanning naar de bioscoop gaat. Dat kan ik helaas niet voor je doen. Maar, dat moet je er niet van weerhouden om het wel gewoon te doen, want het is echt de moeite waard. Als je uit je schulp wil komen, minder afhankelijk van anderen wil zijn, of als je erop gebrand bent om het een keer te doen, moet je vooral jezelf een schop onder je hol geven. Maar, ik wil best helpen.
Lees ook: We moeten het over eenzame jongeren hebben
Een goed begin is het halve werk
Het begint allemaal met een goede voorbereiding. Mijn eerste trigger om überhaupt te overwegen om in m’n eentje naar de bioscoop te gaan, was omdat Bohemian Rhapsody uitkwam. Ik ben een groot Queen-fan en wilde per se die film zien. De kans dat je op het laatste moment denkt: ‘nah, ik heb toch eigenlijk niet zo’n zin’ en daarmee je eigen moment of glory verpest, wordt een stuk kleiner als je niet kan wachten om een bepaalde film te zien.
Ik heb het voorrecht om in Zeeland te wonen, dus de volgende tip was voor mij niet zo lastig: probeer een rustige bioscoop te zoeken. In een drukke bioscoop zul je meer mensen zien die alleen gaan, maar voor jezelf is het waarschijnlijk een stuk rustiger als je in een niet al te drukke omgeving bent. Als je geen rustige bioscopen in de buurt hebt, kijk dan naar een tijdstip en dag waarop minder mensen gaan. Geldt overigens ook voor wél rustige bioscopen.
Bij een goede voorbereiding hoort natuurlijk ook het kopen van een kaartje. Dankzij de wondere wereld van het internet hoef je dat niet meer aan de kassa te doen waar een puisterige, naar popcorn stinkende puber je gapend een ticket overhandigt. Op bioscoopsites ben je in een paar klikken klaar en bovendien kun je je plaats alvast uitkiezen. Zo maak je het jezelf nog makkelijker. Ik zat in het uiterste hoekje achterin, zodat zo min mogelijk mensen me zagen. Als je eenmaal betaald hebt is de drempel ook wat groter om te annuleren.
Ook interessant: Veel jongeren zijn emotioneel eenzaam: zo heb ik het opgelost
Hoelang van tevoren naar bioscoop?
Het grote moment is aangebroken: je gaat het doen. Maar hoe laat moet je eigenlijk gaan? Sorry voor het cliché, maar het antwoord is: precies op tijd. Kom je te vroeg, dan duurt het moment van spanning alleen maar langer, omdat je dan awkward gaat moeten wachten tot je de zaal in kunt. Kom je per ongeluk te vroeg? Dan kun je natuurlijk altijd even de wc’s in vluchten.
Kom vooral niet te laat, want dan hoef je niet te haasten. Dit zorgt voor meer stress en een hogere hartslag. Hierdoor gaat je overlevingsmechanisme aan, waardoor je nog zenuwachtiger wordt. Daarbij voorkom je zo ook de situatie waarin je al puffend over mensen heen moet klimmen om in de zaal te komen.
Ik zorg dat ik er zo’n vijftien minuten voor aanvang ben. De laatste tip om zo min mogelijk op te vallen: koop stille snacks (of smokkel ze mee). Niet dat iemand dat geluid boeit, maar is wel fijner voor je eigen gemoedsrust.
Niemand let op je
Relativeren is de laatste tip. Dit is ook direct het lastigste advies, maar blijf realistisch. Als je om je heen kijkt zie je waarschijnlijk meer mensen die alleen zijn, dus je bent sowieso niet de enige. Daarnaast let heus niemand op je, tenzij iemand je misschien kneiteraantrekkelijk vindt, maar in dat geval is het niet erg.
Er is echt niemand die denkt: “Haha, wat een loser dat hij/zij alleen is.” Iedereen doet zijn eigen ding en is vooral bezig met zichzelf en met degene(n) waarmee ze zijn. Bovendien zit iedereen in de film, of in elkaar (als de lampen uit gaan).
Daarnaast hoef je met niemand rekening te houden als je alleen gaat. Je hoeft niet naar de slechte film van iemand anders te kijken, of jezelf af te vragen of je metgezel jouw keuze wel kan waarderen. Bovendien gaat concentreren op de film een stuk makkelijker. Je hoeft niet langer te multitasken tussen kijken en luisteren naar iemand. Alleen naar de bioscoop gaan is eigenlijk veel beter.
Lees ook: Geen vrienden hebben
Alleen naar de bioscoop gaan: een opstap naar meer
Inmiddels ben ik twee keer alleen naar de bios gegaan, en de derde trip staat gepland. Ik kan het je echt aanraden. Het is kapot spannend de eerste keer, maar als je het eenmaal gedaan hebt kun je ontzettend trots zijn op jezelf.
Ik kreeg zelfs complimentjes van anderen die het ‘stoer’ vonden dat ik dat gewoon deed, omdat het voor héél veel mensen een flinke drempel is. De tweede keer was ik nog steeds een beetje gespannen, maar het gevoel was al een stuk minder intens. Bovendien was mijn tweede bezoek vrij spontaan en totaal onvoorbereid: iets wat ik totaal niet van mezelf gewend ben.
Angst om alleen naar de bioscoop te gaan heb ik nu niet meer. Sterker nog: ik heb enorm veel zin in die derde keer. Het voelt dan ook als een overwinning op mezelf, en op mijn verleden. Het is natuurlijk maar een kleine stap, maar het voelt alsof ik mijn leven weer aan het oppakken ben. Alleen naar de bioscoop gaan is een goede, laagdrempelige opstap naar meer.
Heb jij ervaringen met ergens alleen heen gaan en wil je daarover vertellen, of wil je graag tips voor iets waar je alleen heen wilt? Moet ik een alleen-ergens-heen-situatie voor je testen ? Laat het me weten via Twitter of stuur me een e-mail: marijn@commen.nl