Je ben thuis, alleen. Alweer. Waarschijnlijk weggemoffeld in een hoekje van de bank of zo diep mogelijk onder de dekens in je bed. Je bent in het gezelschap van je enige en allerbeste vriend: Netflix. Maar je raakt Netflix wel een beetje zat. Het liefst ben je met vrienden die gewoon Ruud of Sandra heten: échte vrienden, van vlees en bloed, met wie je lacht en praat en huilt en leuke dingen doet. En dus spookt die ene vraag door je hoofd: hoe krijg ik óóit vrienden? Ik ga je proberen te helpen.
Om te beginnen: laat me even in de comments weten hoe accuraat mijn omschrijving van jouw situatie was. Ik denk dat ik best dicht in de buurt zit. Niet omdat ik de opvolger van Victor Mids ben, maar om één simpele reden: been there, done that. En voordat ik je teleurstel: verwacht niet dat ik je hapklare tips ga geven waardoor je volgende week extra stoelen moet kopen om al je vrienden kwijt te kunnen. Zo werkt het namelijk niet.
Dit artikel is eigenlijk een vervolg op een stuk van mij op deze site uit oktober 2019. We zijn op het moment van schrijven bijna een jaar verder. Het artikel heet ‘Geen vrienden hebben’. De titel is weinig verhullend, net als de inhoud. Op een moment waarop ik het even niet meer weet pak ik mijn laptop en schrijf ik mijn hoofd leeg.
Het artikel wordt nog ontzettend vaak gelezen en ik krijg regelmatig mails en DM’s van fantastische mensen die zich enorm herkennen in mijn verhaal, hun eigen verhaal met mij delen en vragen of ik tips heb om vrienden te krijgen. Vooral met dat laatste heb ik moeite. Het klopt dat ik inmiddels vrienden heb, maar een antwoord op de vraag hoe dat komt had ik nooit echt. Vandaar dat ik besloot er eens voor te gaan zitten om toch te proberen een antwoord te geven.
Dit doe ik mede door te vertellen wat er sinds dat artikel met me gebeurd is. Niet omdat ik mijn eigen levensverhaal zo belangrijk vind, maar om jou te laten zien wat er in een jaar kan gebeuren. Een jaar geleden zat ik in dezelfde situatie als jij nu. Jij kunt binnen een jaar verder zijn dan waar ik op dit moment ben. Dit artikel is eigenlijk een vervolg op het eerder benoemde stuk, maar kan natuurlijk ‘los’ worden gelezen. De clou van dat verhaal is dat ik geen vrienden had, maar wil je toch meer context kun je het hier lezen.
Tip 1: Verander je leven
God, grant me the serenity to accept the things I cannot change,
courage to change the things I can,
and wisdom to know the difference.
Dit is een bekend Amerikaans christelijk gebed, dat inmiddels gedegradeerd is tot gare Xenos-quote. Maar wat je ook van bidden en van Xenos-quotes vindt, bovenstaand versje is precies wat je toe dient te passen op je leven als je er ontevreden mee bent. Nu ik terugkijk is verandering de eerste stap geweest waarmee ik me terug knokte in de strijd tegen eenzaamheid.
Ik had een hartstikke leuke baan, maar het probleem was ook dat het volledig thuiswerk was. Je zou het anno 2020 ook coronaproof kunnen noemen. Het klopt dat ik niet vaak ziek was, maar het eenzaamheidsvirus woekerde volop. Ik wilde zo graag nieuwe vrienden maken, maar tenzij het zou klikken met de pizzabezorger was die kans vrij klein in deze situatie. Ik hoefde de deur namelijk niet uit.
Lees ook: Waarom ik een enorme hekel aan het weekend heb
Toen heb ik de moed gekregen om de leuke baan die ik had op te zeggen en werk te zoeken waar ik onder de mensen zou komen, fysiek aanwezig moest zijn. Lang verhaal kort: het werk wat ik deed was dan wel minder leuk, mijn leven is vanaf toen in een opwaartse spiraal gegaan. Ik had weer dagelijks contact, leerde opnieuw om sociaal actief te zijn en het allerbelangrijkste: ik maakte vrienden. Hoe, dat vertel ik je zo in een andere tip, maar het feit is dat ik van collega’s vrienden heb gemaakt. Ik had weer dingen te doen op vrijdag of zaterdag, mensen om mee te praten en idioot mee te doen en zelfs mijn verjaardag vieren was weer de moeite.
Zoals gezegd: mijn verhaal boeit niet, maar dit geeft jou nu de kans om je eigen leven er naast te leggen. Misschien zit je net als ik toen altijd alleen thuis en zie je hooguit je ouders bij het eten of heb je wel een leuke, sociale baan, een partner en zes geweldige kinderen. Toch blijft de strekking hetzelfde: verandering biedt progressie.
In welke situatie je ook zit, als je niet tevreden bent kun je het altijd veranderen. Het enige wat nog ontbreekt is moed. Het is lastig, eng en spannend, maar de diepte van eenzaamheid is oneindig veel dieper dan de diepte waarin je gaat springen als je kiest voor verandering.
Waarschijnlijk weet je van binnen wel waar je die verandering kunt maken. Je kunt kiezen voor een nieuwe hobby, een nieuwe baan, een nieuwe partner… Hoe lastig het ook is, het is het altijd waard als je daarmee de eenzaamheid op straat zet. Alleen nieuwe kinderen kiezen is niet echt een optie.
Tip 2: Ogen dicht en gaan
Ik had beloofd je nog te vertellen hoe ik vrienden was geworden met enkele van mijn collega’s. Je weet na een tijdje wel met wie het leuk klikt, met wie je goed overweg kan en met wie je gedeelde interesses hebt. Dat is het punt waarop je gaat denken: ‘Zal ik hem of haar uitnodigen voor een bakkie?’ Maar dit is eng. Tenminste, voor mij wel en best kans dat dat voor jou ook zo is.
Ik was bang dat ze me eigenlijk heel stom vonden en dat als ik het zou vragen, ze me zouden uitlachen: ‘Haha, chillen met jou? Wat denk je zelf? Ik heb wel wat beters te doen.’ En ik was bang om de goede band die ik had met mijn collega’s daarmee te verbreken en weer op nul te moeten beginnen. Maar als je het niet probeert, dan weet je het nooit.
Daarom moet je op een gegeven moment alle moed die je hebt, en die heb je want je hebt al voor verandering gekozen, bij elkaar rapen en het gewoon vragen. Ogen dicht en gaan. Niet letterlijk, want dat is raar en onbeleefd, maar spring wederom in dat diepe. Toen ik vroeg aan de desbetreffende collega of hij het weekend iets te doen had en zo nee, of hij bier kwam drinken, was zijn antwoord: ‘Ja, is goed’.
Nou, ik was bijna teleurgesteld van zo’n anticlimax. Was het echt zo simpel? Ja, het was echt zo simpel. En dat is vaak zo bij angsten: ze komen in de gedaante van zo’n dikke, zwarte spin met harige poten, maar als je ‘m meteen met een krant doodslaat valt het eigenlijk wel mee. Natuurlijk blijf ik mijn twijfels houden over wat mensen en vrienden wel niet van me vinden, maar dat is iets waar ik aan blijf werken en wat ook vervaagt naarmate uit de praktijk blijkt dat die twijfels onzin zijn.
Tip 3: Leg de lat niet te hoog
Wat ik in de afgelopen jaren vaak heb gemerkt is dat ik vriendschappen te snel te veel overschatte of er te veel van verwachtte. Ik verwarde mijn droom een beetje met de realiteit. Het liefst zou ik een hechte vriendschap hebben. Iemand waarmee je alles deelt, die je bijna dagelijks spreekt en die zowat bij de inboedel hoort.
Maar de realiteit is anders. Een vriend is ook iemand die je maar eens in de paar maanden ziet, degene met wie je nooit appt, behalve om af te spreken of iemand met wie je nog nooit een één op één chillsessie hebt gehouden, maar regelmatig via-via ziet. Als je te lang vriendschap mist, denk ik dat de realiteitszin vervaagt en daardoor verwachtingen te hoog liggen.
Ene Hetty reageerde onder mijn ‘Geen vrienden hebben’-artikel het volgende: ‘Veel introverte mensen overschatten vriendschap. Ze verwachten er van alles van terwijl extraverte mensen de bakker op de hoek ook al een vriend noemen. Die leggen de lat wat lager en zien overal gezelligheid en contacten in.’ Ik denk dat Hetty hierin een punt heeft. Niet iedere vriend hoeft direct je soulmate te zijn.
Lees ook: 5 eenzame twintigers vertellen over hun leven
Tip 4: Vrienden behouden? Geef ze de ruimte
Als je eenmaal vrienden hebt gevonden, is het ook wel zo fijn als je ze kunt behouden. Wat ik in mijn eenzame, en ook depressieve, periode bij beginnende (internet)vriendschappen heel erg deed was iemand meteen claimen. We moesten elke dag appen of chatten en men moest snel reageren. Ik was jaloers als ze met anderen omgingen en ze moesten altijd voor me klaar staan.
Dat werkt dus niet. Dan ga je keihard op je bek en ben je iemand zo weer kwijt. Iedereen heeft een eigen leven en je kunt van niemand verwachten, laat staan afdwingen, dat ze alleen met jou omgaan. Zoals gezegd: een vriend is ook iemand die je soms maanden niet spreekt. Geef een vriend genoeg ruimte, anders heb je kans dat je diegene verstikt en zo weer kwijt bent. Als je elkaar minder vaak spreekt heb je ook altijd genoeg om over te praten, dat scheelt.
Tip 5: Vrienden vinden: je moet een beetje geluk hebben
‘Ergens om de hoek wacht soms geluk’, zong Bløf ooit, maar dan over de liefde. Voor vriendschappen geldt dat net zo. Soms komen er gewoon mensen random op je pad, waar je helemaal niets voor hebt hoeven doen. Zo kwam er een oude vriend terug in mijn leven nadat ik voor het eerst in eeuwen een story plaatste op Instagram.
Zo zijn ook nieuwe buren erg belangrijk geworden in mijn leven en met name de buurmeiden van mijn leeftijd. Natuurlijk moet je wel altijd je best doen om dichter bij elkaar te komen en bevriend te raken en ook dat is soms heel eng, maar om deze vrienden te ontmoeten heb ik helemaal niks aan mijn leven moeten veranderen. Het huis naast ons stond toevallig leeg. Het leverde me onlangs mijn eerste verjaardagsfeest van een vriend(in) in bijna tien jaar op.
Vrienden maken gaat niet over één nacht ijs
‘Marijn, kun je tips geven om vrienden te maken?’ Soort van. Ik heb het hierboven geprobeerd en ik hoop dat je er wat aan hebt. Maar er bestaat niet zoiets als ’10 dingen die je moet doen om vrienden te krijgen’. Het is een lang proces waar je in moet investeren, geen stappenplan.
Lees ook: Veel jongeren zijn emotioneel eenzaam: zo heb ik het opgelost
Om vrienden te maken en uit je eenzaamheid te klimmen moet je angsten overwinnen, in het diepe springen, op je bek gaan, teleurgesteld worden, ervan leren en weer opstaan. Vriendschappen sluiten is de rollercoaster van het leven in het klein. Het duurt lang en gaat met ups en downs. Het is geven en nemen, in de ander én in jezelf investeren.
Vooral dat laatste is belangrijk als je op dit moment nog geen vrienden hebt. Waarom zou iemand anders je aardig of interessant vinden als je jezelf zo haat? Het afgelopen jaar heb ik niet alleen geleerd om om anderen te geven, maar ook mezelf meer te waarderen. En ik kan het niet los van elkaar zien.
Vond je dit artikel interessant? Volg COMMEN. op Facebook, Twitter en Instagram voor meer verhalen over mentale gezondheid, of ontvang al onze artikelen via WhatsApp. Eén keer per maand het beste van COMMEN. in je mailbox ontvangen? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!