Het leven van YouTubers lijkt, als we hun video’s mogen geloven, vaak helemaal geweldig te zijn. Maar ook bij mensen die vrolijk voor een camera zitten en heel leuk leven hebben, kunnen zich mentale problemen voordoen. 4 YouTubers vertellen over hun angststoornis.
YouTubers over hun angststoornis
Waar kinder- en tienerkamers jaren geleden nog vol hingen met posters van grote film- en televisiesterren, is dat nu wel anders. Het internet heeft voor een aardverschuiving gezorgd en entertainment is allang niet meer enkel gebonden aan tv. Sterker nog, jongeren kijken er nog amper naar en zoeken hun vertier op YouTube, waar sommige zolderkamer-creatievelingen uitgegroeid zijn tot (multi)miljonairs door vele kijkers met hun content te vermaken.
Er zijn wellicht veel verschillen tussen tv en YouTube, maar ze hebben één ding gemeen: het kan niet perfect genoeg zijn. De hele dag gamen, gesponsord op vakantie, altijd plezier, dikke auto’s en dure Rolexen. Net als op tv en in films ziet het leven van sommige YouTubers er perfect uit, 24 uur per dag, 7 dagen per week. En niet alleen op YouTube, maar ook op Instagram. Jongeren krijgen de hele dag het idee dat het leven van iedereen om hen heen geweldig is, met alle gevolgen van dien.
Gelukkig zijn er ook YouTubers die niet schuwen de andere kant van hun leven te laten zien. Dat gaat van een imperfect lichaam tot depressie tot borderline. Ook zijn er een aantal YouTubers die tot mijn grote blijdschap hun angststoornis openbaar hebben gemaakt. En waarschijnlijk ook tot blijdschap van een deel van de ruim 10 procent van de jongeren van 13 jaar of ouder die kampt met zo’n stoornis. Ik licht drie openhartige YouTubers uit.
Ronald Vledder: ‘Het was echt heel eng’
Ronald Vledder van het kanaal ‘Ronald’, eerder ook bekend als Het Gameportaal, is met ruim 700.000 abonnees één van de groteren in de gamehoek. Voor de camera altijd uitbundig, maar in een aflevering van ‘De Zolderkamer’, de YouTube-podcast van goede vriend Joost Bouhof, openbaarde hij te kampen met een angststoornis.
Ronald kreeg zijn angststoornis nadat hij uit huis en bij vrienden ging wonen. “Ik kreeg in één keer overal angsten voor.” Dat werd voor het eerst duidelijk op een Tweede Paasdag. Ronald was alleen in huis met zijn hond en werd helemaal paranoïde, zoals hij het zelf noemt. “Ik zat er helemaal doorheen omdat ik erg veel angsten had. Toen ik even naar buiten ging voor frisse lucht was het ‘boem’, en knapte er iets.”
“Het was echt heel eng”, vertelt Ronald. Een vriendin vond hem en er werd besloten dat het zo niet langer kon. Ronald ging terug naar zijn ouders, vond professionele hulp en ging bovendien praten. “Ik was totaal geen prater, totdat Nikki (de vriendin van Joost, red.) me echt aan ging spreken. Toen kwam ik erachter dat praten helpt.”
Middels professionele hulp komt Ronald erachter dat hij al zo’n tweeënhalf jaar symptomen had. “Ik heb vertrouwensangsten. Ik zat altijd opgesloten en was ook altijd bang dat ik door iemand zou worden verraden of bedrogen. Alles begon eronder te lijden. Ik kreeg huilbuien en was depressief.”
Inmiddels gaat het beter met Ronald, maar hij wordt wel vaak geconfronteerd met veelal jonge kijkers die met dezelfde problemen kampen. “Ik zie veel comments en DM’s van jonge kinderen met heftige gedachten die ze, behalve op social media, met niemand delen”, vertelt Ronald, waarna hij zich richt tot jongeren met een angststoornis. “Praten heeft mij geholpen. Praat met je ouders. Je moet het echt, écht melden, want het maakt je beter. Je hoeft je er niet voor te schamen.”
Ook interessant: Al je problemen over door een pilletje? Jongeren over hun ervaringen met antidepressiva
Qucee: “Mijn leven is niets meer waard”
Quentin Correia, beter bekend als Qucee, heeft samen met Nesim El Ahmadi meer dan 600.000 abonnees op het kanaal Supergaande. Supergaande is vooral bekend van legendarische straatinterviews, maar doet ook challenges, maakt muzieknummers en produceerde verschillende series zoals ‘Het Rad van Supergaande’ en ‘Accepteer de Punchline.’ Daarnaast heeft Qucee met 350.000 abonnees ook een succesvol game- en vlogkanaal. Eén ding is zeker, er gaat geen video voorbij zonder dat Qucee minstens tien keer strijk gaat om vooral zijn eigen grappen en grollen. Hij is de goedheid zelve en heeft een groot hart, maar kende ook tegenslagen, zo vertelt hij in onderstaande video.
Zijn eerste paniekaanval vond plaats toen Qucee in een drukke ruimte was. “Ik werd opeens niet goed in mijn hoofd en wist niet wat er gebeurde.” Thuis zocht hij op internet naar wat het kon zijn geweest, maar hij hoopte vooral dat dit eenmalig zou zijn. Helaas bleek dit niet het geval, hij kreeg steeds meer van dit soort aanvallen en begreep maar niet waar de paniek vandaan kwam. “Ik was een beetje sip, maar het ging verder goed met me, dacht ik. De klap van zo’n paniekaanval kwam gewoon in één keer”, en dat overvalt hem.
Naarmate de tijd verstreek en de paniekaanvallen bleven komen, gaat het steeds slechter met Qucee. “Ik kwam in een periode dat ik alleen maar thuis zat. Daardoor ging het van kwaad tot erger. Op een gegeven moment vond ik het niet meer fijn om naar buiten te gaan. Het enige plekje waar ik me nog veilig voelde, was thuis. Ik sloot mezelf steeds vaker op en werd op den duur een soort kluizenaar. Ik ben in dat jaar misschien twintig keer buiten geweest”, aldus een emotionele Qucee.
En dat leven als kluizenaar stuitte op flink wat onbegrip. “Ik werd depressief en niemand snapte er wat van. Mijn vrienden wisten niet van mijn paniekaanvallen en werden zelfs boos als ik iets op het laatste moment afzegde. Ik wist niet meer wat ik met mijn leven aan moest. Ik werd dikker, had nergens meer zin in en miste motivatie. Het is niet dat ik aan zelfmoord heb gedacht, maar ik dacht wel: ‘Mijn leven is niets meer waard.'”
Lees ook: Kalmte in de storm: hoe horrorfilms kunnen helpen bij angststoornissen
‘Een psycholoog is niet alleen voor mensen die gek zijn’
“Ik ben uiteindelijk naar een psycholoog gegaan. Eerst wilde ik dat helemaal niet, omdat ik dacht: ‘een psycholoog is alleen voor mensen die gek zijn’, maar dat is natuurlijk niet zo. Die gesprekken hielpen wel heel goed, maar toen verhuisde die psycholoog.” Qucee had geen klik met de nieuwe psycholoog en verviel in oude patronen. “Ik had geen pret meer in mijn leven.”
“Maar toen kwam er een moment waarop alles is veranderd. Ik ben op een dag wakker geworden en zei tegen mijn vriendin: ‘Ik ben er klaar mee. Ik ga er alles aan doen om mijn leven te veranderen.’ En ik wist dat de enige manier om dit te doen, mijn angsten overwinnen was. En angsten kun je alleen overwinnen door de confrontatie ermee aan te gaan. Dat heb ik gedaan. Ik ben naar buiten gegaan, ik ben een nieuwe opleiding gaan volgen en ik ben met Nesim video’s gaan maken. Het heeft supermooi uitgepakt.”
“Dit kan iedereen overkomen”, richt Qucee zich tot de kijker. “Ik schaam me er niet voor hoe ik destijds was. Het gaat er ook niet om hoe zwak ik toen was, maar om hoe sterk ik nu ben. Daar ben ik trots op en dat is de boodschap die ik mee wil geven: je bent nu misschien zwak, maar dat betekent niet dat het voor de rest van je leven zo moet blijven. Je moet je angsten confronteren. Met thuiszitten wordt je niet beter. Doe rustig aan, doe geen dingen waar je niet klaar voor bent. Voor alles is een oplossing.”
Ook relevant: Gaten in je schedel boren tegen depressie: over deep brain stimulation
Dylan Haegens: ”Ik ga dood’, dacht ik’
Na Enzo Knol en StukTV is Dylan Haegens de grootste Nederlandstalige YouTuber. Samen met vriendin Marit Brugman en een vast productieteam heeft Dylan Haegens twee kanalen met respectievelijk 1.7 miljoen en 850.000 abonnees. Maar achter de joviale Limburger, die met sketches, challenges, een internetsoap en een film honderdduizenden mensen aan het lachen maakt, schuilt ook een jongen met mentale littekens. Net als Marit overigens, die kampte met een eetstoornis en daar een boek over schreef: ‘Friet in de kliniek‘.
“Het is ontstaan toen ik op vakantie ging naar Noorwegen”, vertelt Dylan over zijn angststoornis. “Ik zat in de trein en het leek alsof ik flauw ging vallen, alsof ik ziek werd. Het was heel raar en het voelde heel kut. De rest van de reis voelde ik me er naar over.”
“Vanaf dat moment is het van kwaad tot erger gegaan. Ik merkte dat ik niet meer op reis durfde en niet meer met het openbaar vervoer durfde. Alle rampscenario’s schoten voorbij als ik in de tram zat en ik voelde me altijd heel naar. Mijn wereld werd steeds kleiner en kleiner. Het was zo heftig dat ik in mijn dagelijkse leven niet meer goed kon functioneren”, verklaart Haegens. “Als ik uit eten ging werd ik paranoia, meet & greets werden killing. Ik werd panisch van alle mensen en durfde bijna mijn huis niet meer uit.”
De YouTuber ging naar de huisarts omdat hij zich telkens niet goed voelde, maar dacht nooit aan een psychische stoornis. “De huisarts zei meteen: ‘kan het niet dat het iets psychisch is?’ Ik zei: ‘hou toch op!’, want ik heb psychische stoornissen altijd ontkend. Ik zei heel dom en naïef: ‘Als je depressief bent, ga leuke dingen doen. Als je een eetstoornis hebt, ga meer of minder eten…'”
Na allerlei onderzoeken bleek er lichamelijk niks mis te zijn met Dylan Haegens, waardoor hij in paniek raakte. “‘Ik ga dood’, dacht ik. Er was iets met me aan de hand en ze konden niks vinden. Toen wilde ik niks meer. Ik bleef thuis, voelde me rot. Op een gegeven moment was ik er zo klaar mee, dat ik naar de huisarts ben gegaan en zei: ‘misschien is het wél psychisch. Wat moet ik doen?'”
‘Hoe sneller je iets onderneemt, hoe beter’
Toen ging het balletje naar herstel rollen. “Ik ben naar een psycholoog gegaan en naar een fysiotherapeut voor ademhalingsoefeningen. Ik merkte al snel dat het beter ging. Wat belangrijk was, is dat ik op een gegeven moment ging praten met mensen. Als je het opkropt, wordt het alleen maar erger en dat had ik altijd gedaan.”
“Wat heel belangrijk is met angst op allerlei gebieden, is dat je je angsten aangaat”, weet Haegens achteraf. “Je gaat niet dood als je in een trein zit, of in een massa mensen bent. Je gaat niet zomaar dood. Ik ben mijn angsten aangegaan. Dat begint met kleine dingen zoals door een rietje ademen, en dan kom je erachter dat er niks gebeurt als je dat doet. Dan ga je realistischer denken en uiteindelijk ben ik langzaam maar zeker meer dingen gaan doen. Als je goede ervaringen hebt, gaat het snel beter.”
Hij heeft dan ook een tip voor mensen die met hetzelfde probleem kampen. “Het bouwt zich op. Je wereld wordt kleiner en het wordt alleen maar heftiger. Hoe sneller je iets onderneemt, hoe beter. Hoe eerder je erbij bent, hoe makkelijker het op te lossen is.”
Ook social media speelt volgens Haegens een grote rol. “Je ziet alleen maar mooie dingen online. Ik dacht op een gegeven moment: ‘Waarom heeft iedereen een leuk leven, behalve ik?’ Je ziet mensen feesten, blij zijn en niemand ergens last van hebben, terwijl ik me rot voel. Maar toen ik met andere mensen ging praten, merkte ik dat meer mensen zich rot voelden. Maar de meesten laten dat online niet zien of merken. Daardoor denk je dat je de enige bent, maar dat is totaal niet zo.”
Haegens heeft niet stilgezeten en richtte een eigen stichting op omtrent (zijn) mentale problemen. Met zijn Stichting Durf Te Vragen wil hij jongeren met mentale problemen helpen, sturen en het taboe doorbreken.
Alwin (Vet Gezellig)
De meest bijzondere video over angststoornissen is zonder twijfel die van Vet Gezellig en daarom heb ik tot slot deze video aan dit artikel toegevoegd. De video draait volledig om de angsten die Alwin ervaart en ook over hoe zijn toenmalige vriendin hier mee omgaat. In de 31 minuten-durende video worden veel taboes rondom angst doorbroken. De paniek van Alwin wordt gefilmd en zelfs zijn slechtste momenten zijn er niet uitgeknipt. Het is niet alleen een vertelvideo, maar toont de kijker ook de harde realiteit. Om die reden heb ik ervoor gekozen het verhaal van Alwin niet kort te beschrijven, maar alleen de video hieronder te plaatsen; het is zeker de moeite waard om te kijken. Woorden zeggen veel, beelden zeggen meer.