Van therapie kun je heel veel dingen leren. Je krijgt van je psycholoog, psychiater of andere behandelaar vaak een hele mentale gereedschapskist mee waarmee je je kunt redden als je weer eens lekkage hebt in je hoofd. Je therapeut leert je soms waardevolle levenslessen. Maar wat leren behandelaars eigenlijk van hun cliënt? We vroegen het verschillende therapeuten.
Emma Hafkamp- GZ-psycholoog
Ik heb als GZ-psycholoog en medisch psycholoog in het Antoni van Leeuwenhoek in Amsterdam gewerkt. Wat ik daar heb geleerd van oncologische cliënten in de laatste fase van hun leven: wacht niet met het uitvoeren van je dromen totdat het te laat is.
Daarbij heb ik geleerd dat het belangrijk is regelmatig te reflecteren op hoe je zelf vindt dat je je leven aan het leven bent. Zo kun je tijdig kan bijsturen als je ontdekt dat je een ander pad in zou willen slaan. Precies daarom heb ik niet meer gewacht met mijn droom voor een eigen praktijk als GZ-psycholoog, iets wat ik voor ogen had ‘voor later.’
Nadine Carter – Relatie- en gezinstherapeut
Elke cliënt is een spiegel voor waar ik zelf sta. Toen ik zelf nog met mijn innerlijke kind-stuk bezig was, was ik kindertherapeut. Toen dat bij mij geheeld was, ging ik werken met volwassenen. Toen ik mijn vaderstuk had opgeruimd, kon ik met mannen werken. Toen mijn eigen relatie geheeld was, werd het tijd voor werken met stellen.
Lees ook: Vragen die je therapeut waarschijnlijk gaat stellen tijdens de eerste sessie
Mijn motto is: de enige manier om een goede therapeut te worden en te blijven is om te werken aan jezelf. Als een cliënt iets bij mij triggert, ga ik op onderzoek uit bij mezelf waar ik zelf aan moet werken. Ik leer ook ontzettend goed naar mijn innerlijke stem te luisteren, waardoor ik me steeds beter kan afstemmen op mijn cliënten en zo ook ‘nee’ kan zeggen in hun belang als ik van tevoren voel: ‘dit wordt hem niet.’
Sanne Winchester – GZ-psycholoog
Waar mijn eigen ergernissen, valkuilen, oordelen en blinde vlekken liggen, maar ook veel mooie en positieve dingen. Om een goede psycholoog te zijn moet je zelf ook cliënt kunnen zijn, oog in oog komen te staan met je eigen angsten en kwetsbaarheden.
Het grootste wat ik geleerd heb: durven niet bang te zijn. Ze komen elke dag en gaan moeilijke dingen aan, maar groeien en leren ervan. Ze zijn niet bang, ook al voelen ze angst. Ik durf méér door mijn cliënten. Als ik zie hoe lief, dapper, mooi, menselijk, groot en sterk ze zijn op de ergste momenten in hun leven, dan heb ik daar heel erg veel respect voor en inspireert het mij om ook minder bang te zijn.
Jop Haverkamp – ACT-therapeut
Ik kijk graag naar mensen. Vaak laten mensen alleen de buitenkant zien. Maar de binnenwereld krijg je als mens niet zo snel te zien, behalve in mijn werk. Door de binnenwereld te mogen zien, zie ik menselijkheid. Ik zie hoezeer we allemaal met elkaar verbonden zijn, we allemaal angsten hebben en we niet alleen zijn. Dit terwijl veel cliënten bij mij binnenkomen met het idee dat ze de enige zijn met hun probleem. Dat is een illusie. De vorm is verschillend, maar in de kern ervaren we hetzelfde. Mijn cliënten brengen me bij dat ik geen uitzondering ben met mijn problemen, maar onderdeel ben van een groter geheel. Dit geeft mij rust.
Anna van der Wal-Annema – Biografisch coach
Wat ik in mijn cliënten bewonder is de moed die ze hebben. Ondanks dat ze het (soms heel erg) spannend vinden, nemen ze toch de stap om dat wat zij het liefst uit de weg gaan, aandacht te geven. Ik weet uit ervaring hoe moeilijk dat is. We hebben namelijk de neiging om weg te blijven bij ongemak en zij laten mij keer op keer zien dat het loont om dit ongemak juist te onderzoeken. Dit zegt mij dat je méér bent dan wat je is overkomen en dat is een hele krachtige les.
Karolina Drakovac – GZ-psycholoog
Van cliënten met ADHD leer ik een nieuwe kijk op het leven. Het zijn vaak energieke, enthousiaste, creatieve mensen. Ze komen bij me omdat ze vast lopen in hun werk of studie door een druk hoofd en bijvoorbeeld problemen met planning. Vaak kunnen ze niet kiezen wat ze willen doen en doen veel tegelijk. Het is eerst doen en dan denken. Ik ben het tegenovergestelde. Hierdoor leer ik meer spontaan te zijn, niet altijd alles te wikken en wegen en meer te genieten van het moment.
Manou van Eerten – Coach van 20’ers en 30’ers
Dat mensen vaak vastlopen in hun denken als ze het idee hebben dat anderen hen niet zien, horen of waarderen. Dat als ik mijn oordeel parkeer en iemand bevraag op zijn/haar perspectief, ik weer zicht krijg op iemands goede intenties. Als ik die zie, kan ik de verbinding aangaan, waardoor de ander zich weer gezien en gehoord voelt. Dan kunnen we samen op zoek naar oplossingen.
Lees ook: Ik volgde cognitieve gedragstherapie; zo heb ik het ervaren
Dat ook ik niet de enige ben. Zonder dat mijn cliënten weten wat mijn verhaal is, steunt hun verhaal mij ook. Omdat ik hen heb mogen bevragen op hun verhaal, kan ik in mijn eigen leven beter luisteren naar mijn dierbaren, hen minder veroordelen en weten dat ik niet alleen ben in mijn onzekerheden. Mijn zoektocht is anders, maar ook weer hetzelfde. Samen staan we sterk.
Vond je dit artikel interessant? Volg COMMEN. op Facebook, Twitter en Instagram voor meer verhalen over mentale gezondheid of ontvang updates via Whatsapp. Heb je geen social media? Blijf op de hoogte van onze laatste artikelen via een snelkoppeling op je telefoon of schrijf je in voor onze nieuwsbrief en ontvang één keer per maand een mail met onze beste artikelen.