Afgelopen zaterdag vond het evenement Last Man Standing plaats. Honderden mensen stonden uren op een paal in het water om geld in te zamelen voor een schoolpakket om psychische problemen in de klas bespreekbaar te maken. Wij spraken deelnemers over waarom ze meedoen, of er bij hen op school ooit aandacht is geweest voor mentale gezondheid en meer.
Jasper Demollin van Streetlab
Commen: Ha Jasper. Gefeliciteerd met de prestatie en het behaalde streefbedrag. Blij om weer even te kunnen zitten neem ik aan?
Jasper: ik ben inderdaad heel blij dat ik weer even zit.
Hoe vond je het?
Heel tof! Het viel ontzettend mee achteraf. Uiteraard was het echt wel zwaar maar dankzij het groepsgevoel ging het sneller dan verwacht. Daarbij was er leuke muziek en kon je gezellig kletsen met de mensen die naast je staan waardoor de tijd voorbijvliegt. Het is dus zeker goed bevallen.
Waren er nog echt zware momenten?
Halverwege werd het wel zwaar. De eerste paar uren ben je nog lekker fris en aan het opstarten waardoor je niet zoveel van het staan merkt. Na een paar uur begin je te denken aan hoeveel uren je nog moet, en dan wordt het wel zwaar. Daarnaast kreeg ik ook last van m’n kuiten waardoor je toch wel denkt ‘oef, we moeten nog even’. Nu het achter de rug is voelt het daarom ook wel echt als een overwinning.
Begrijpelijk! Heb je nog iets aan voorbereiding gedaan?
Lachend: helemaal niet! Ik ging er puur in met de gedachte dat het ‘gewoon’ mogelijk moet zijn om als jonge jongen zes uur op een paal te kunnen staan, ook al ben ik niet heel sportief.
Waarom doe je mee?
Het is een initiatief waar ik heel graag mijn steentje aan wil bijdragen. Ik vind dat er een taboe heerst op psychische kwetsbaarheid, zeker onder jongeren. Het is daarom heel belangrijk dat er op scholen aandacht wordt besteed aan het bespreekbaar maken ervan.
Is er vroeger bij jou op school aandacht aan psychische gezondheid besteedt?
Nee. Ik heb het zelf altijd moeilijk gevonden om dit soort dingen te bespreken. Het is daarom heel belangrijk dat dit beter wordt voor de generatie nieuwe jongeren, bijvoorbeeld dankzij dit soort acties.
Hoe heb jij vroeger met je eigen psychische problemen gedeald?
Ik ben er pas na de middelbare school achter gekomen dat ik een heel negatief zelfbeeld heb. mijn moeder, die natuurgeneeskundig therapeut is, gaf mij het advies om bij hulpverleners aan te kloppen. Bij hen heb ik verschillende therapieën gevolgd, waar ik een stuk beter van ben geworden. Bij mij speelde ‘het’ pas op na de middelbare school, omdat het een moeilijke leeftijd is. Je begint volwassen te worden, en er verandert ineens heel veel in je leven.
Gelukkig heb je een heel lieve en begane moeder.
Mijn moeder is inderdaad mijn engel. Ik ben heel blij met haar.
Tot volgend jaar Jasper!
Sylvia Aimee
Hey Sylvia. Wat goed dat je het zes uur hebt volgehouden! Hoe ging het?
Heel goed: het viel echt heel erg mee. Zes uur klinkt heel erg lang van tevoren, maar als je daar staat bekijk je het echt per uur. Toen we bijvoorbeeld nog 2 uur en 50 minuten moesten staan, dacht ik mezelf ‘Oh, nog maar 2 uur en 50 minuten!’ terwijl je dus eigenlijk nog drie uur hebt te gaan. Door zo met de tijd om te gaan, gaat het vrij snel voorbij. Zodra je het laatste uur ingaat, voelt het alsof je het al gehaald hebt. Daarnaast gebeurt er heel veel en was het ook gewoon heel gezellig!
Had je nog een inkakmoment?
Nee, eigenlijk niet. Wel had ik vanaf het begin al direct spierpijn in m’n benen en voeten.
Je hebt gister nog lopen squatten begrijp ik?
Lachend: ja, echt! Ik had gisteren niet moeten sporten. Ik heb een groepsles gedaan, waardoor ik niet wist wat ik moest verwachten, en de nadruk lag op het trainen van benen. Maar goed, ik heb het gered. Ik zie het gewoon als een extra workout.
Je bent dus behoorlijk sportief, lekker bezig! Zeg, is er bij jou op school ooit aandacht besteedt aan mentale gezondheid?
Nee, niet dat ik weet. We hebben weleens een campagne gehad over pesten, omdat pesten natuurlijk kan leiden tot zware psychische problemen. Over zaken als depressies werd bij mij op school echter niet gepraat. Ik heb ook niet het idee dat dit heel erg leefde, alhoewel er vast door sommigen over werd gesproken.
Is bespreekbaar maken in de klas dan ook de reden dat je hier vandaag staat?
Ik vind mentale gezondheid in het algemeen heel belangrijk, of het nu om jongeren of volwassenen gaat. Ik denk wel dat het beter is om jong hierover te beginnen, omdat je dan de rest van je leven mentaal gezien sterker in je schoenen staat.
Heb je hier zelf ervaring mee?
Ja, ik weet uit eigen ervaring hoe moeilijk het is om te praten over mentale problemen. Daarnaast voelt het altijd alsof je de enige op de wereld bent die zich zo voelt, terwijl dit natuurlijk niet zo is. Ik vind het daarom belangrijk om elke vorm van taboe op psychische problemen te doorbreken, en het vooral bespreekbaar te maken. Je schamen is niet nodig.
Jong geleerd, is oud gedaan. Jij zoekt vooral toevlucht in de muziek en dat werpt z’n vruchten af: je staat in het voorprogramma van Esmee Denters! Hoe heb je dat geregeld?
Dankjewel! Ik had haar een berichtje gestuurd, omdat ik zag dat ze nog geen voorprogramma had. Ik had eigenlijk geen reactie meer verwacht, omdat ik het bericht al een maand geleden verstuurde, maar kreeg plots te horen dat het mocht! Een brutaal mens heeft de halve wereld, hè.
En zo is het. Dankje voor de medewerking!
> Lees ook: Wij spraken Kenza van Strong Like A Fighter en Iris Nijkamp van MIND op Last Man Standing
- ADHD & ADD
- Angststoornis
- Anorexia
- ASS
- BED
- Boekrecensies
- Borderline
- Boulimia
- Burn-out
- Column
- Dagelijks leven
- Depressie
- DIS
- Dood & Rouw
- Drang & Dwang
- Drangstoornis
- Dwangstoornis
- Eenzaamheid
- Eetstoornis
- Geen categorie
- Herstel
- Interviews
- Koopgids
- Kopzorgen
- Lichaam & Geest
- Liefde & relaties
- Maatschappij
- Medicatie
- Mijn Rouwe Reis
- Naasten
- Narcisme
- Perfectionisme
- Persoonlijkheidsstoornis
- Pesten
- Piekeren
- Psychologie
- PTSS
- Schizofrenie
- Seks
- Social media
- Stempels
- Stress
- Studentenleven
- Therapie en zorg
- Trauma
- Vriendschap
- Zelfbeschadiging
- Zelfmoord