Eerder legden we al uit hoe je de eerste stappen zet om met iemand over zelfbeschadiging te praten. Misschien vind je het eng om face to face met iemand te spreken, en schrijf je bijvoorbeeld liever een brief.
In het tweede deel van praten over zelfbeschadiging pakken we het daarom op een andere manier aan. In dit artikel gaat het over praten over zelfbeschadiging, zonder je stem te gebruiken. Ook deel ik een persoonlijk verhaal, waarin een hulpverlener vroeg of ze mijn wonden mocht zien.
Je hoeft niet te praten over zelfbeschadiging
Vind je direct met iemand praten over zelfbeschadiging (nog) een stap te ver? Dan zijn er ook andere manieren waarop je het iemand kunt vertellen. Stuur bijvoorbeeld een berichtje of schrijf een brief.
Je kunt er vervolgens voor kiezen om erbij te zitten als ze het lezen, of niet. Eventueel kun je ook aangeven dat zij een berichtje of brief naar jou morgen sturen. Dit is een meer indirectere manier van communicatie, maar het maakt het wel iets minder eng, omdat je ook langer de tijd hebt om na te denken over je verwoordingen en niet direct de reactie van de persoon die je in vertrouwen neemt hoeft te zien.
Zorg er wel voor dat je de ontvanger van de brief of het berichtje waarschuwt van tevoren. Het kan nogal heftig zijn om een brief te openen waarin iemand zegt dat ze zichzelf beschadigen. Een simpele: ‘Ik wil je iets vertellen dat misschien heftig kan zijn.’ bovenaan de brief kan al genoeg zijn om er in ieder geval voor te zorgen dat de schrik minder is en dat ze mentaal voorbereidt zijn op wat er daarna komt.
Je hoeft jezelf niet te bewijzen
Het allernaarste wat iemand mij ooit heeft gevraagd nadat ik had verteld over mijn zelfbeschadiging, was of ze het mochten zien. In mijn geval was het een hulpverlener die dit vroeg. Nu denk ik omdat ze een soort bewijs wilde dat het echt was, dat ik niet aan het overdrijven was in hoe vaak en hoe ernstig ik mezelf beschadigde.
Ik denk niet dat er iets ergers is dan je mouwen moeten opstropen om te bewijzen dat wat je zojuist verteld hebt, ook echt waar is.
Mocht iemand je dus vragen om te bewijzen dat je jezelf beschadigd, onthoudt dan dat je niemand bewijs verschuldigd bent. Net zoals je niet op alle vragen antwoord hoeft te geven. Het is goed om de ander tegemoet te komen, maar het moet vooral voor jezelf een comfortabel gesprek blijven.
Het is jouw huid en al je je er niet comfortabel bij voelt om iemand je wonden of littekens te laten zien, doe het dan vooral niet. Je woorden zouden genoeg bewijs moeten zijn.
En daarna?
Goed, je hebt nu met iemand gepraat over zelfbeschadiging. Hebben ze positief gereageerd en willen ze je helpen? Dan is het tijd om samen te gaan bedenken hoe de hulp eruit moet gaan zien. Wil je diegene bijvoorbeeld altijd kunnen bellen wanneer je de behoefte hebt om jezelf te beschadigen?
Of heb je diegene juist nodig om de eerste stap naar professionele hulp te zetten? Hoe de ander je kan helpen verschilt per persoon. Het ligt er daarom ook net aan waar je behoefte aan hebt. Daarnaast is niet iedereen een goede ‘hulpverlener’, houd daar rekening mee.
Er zullen mensen zijn die ervaring hebben met zelfbeschadiging en precies weten hoe ze je kunnen kalmeren, maar er zullen ook mensen zijn die veel beter zijn in het bieden van een luisterend oor.
Als direct en open communiceren over zelfbeschadiging toch nog eng blijft, kun je bijvoorbeeld ook een emoji afspreken die je naar hen kan sturen als je aan zelfbeschadiging denkt. Zo hoef je niet echt te zeggen dat je zelfbeschadiging neigingen hebt, maar heb je het wel laten weten.
Zo, dat was het. Praten over zelfbeschadiging is superbelangrijk, maar ook gigantisch zwaar. Heb je vragen? Wil je bijvoorbeeld meer over mijn zelfbeschadiging weten en hoe ik hiermee omga? Laat dan een reactie achter, of stuur een bericht via Instagram, Facebook of e-mail.
- ADHD & ADD
- Angststoornis
- Anorexia
- ASS
- BED
- Boekrecensies
- Borderline
- Boulimia
- Burn-out
- Column
- Dagelijks leven
- Depressie
- DIS
- Dood & Rouw
- Drang & Dwang
- Drangstoornis
- Dwangstoornis
- Eenzaamheid
- Eetstoornis
- Geen categorie
- Herstel
- Interviews
- Koopgids
- Kopzorgen
- Lichaam & Geest
- Liefde & relaties
- Maatschappij
- Medicatie
- Mijn Rouwe Reis
- Naasten
- Narcisme
- Perfectionisme
- Persoonlijkheidsstoornis
- Pesten
- Piekeren
- Psychologie
- PTSS
- Schizofrenie
- Seks
- Social media
- Stempels
- Stress
- Studentenleven
- Therapie en zorg
- Trauma
- Vriendschap
- Zelfbeschadiging
- Zelfmoord