‘Wanneer ik tegen mensen vertel dat horrors mij kalmeren, word ik vaak een beetje gek aangekeken. Soms denken mensen zelfs dat ik dit alleen maar zeg om op te vallen en eigenlijk op zoek ben naar aandacht.’
Horrorfilms en angststoornissen
Een tikkeltje ironisch is het wel. Op papier heeft de gemiddelde Nederlander het nog nooit zo goed gehad als nu. Onderdak, genoeg eten, opleiding en een dagelijkse warme douche is voor de meeste mensen de werkelijkheid. Aan de andere kant is het aantal mensen met mentale problemen nog nooit zo hoog geweest als nu.
Angststoornissen, burn-outs, faalangst en depressies komen opmerkelijk veel voor onder jongeren. Vrijwel wekelijks komen er nieuwsberichten voorbij waarin experts waarschuwen dat de gezondheidszorg onder druk staat. Er is te weinig geld, te weinig personeel en te weinig capaciteit. Dit zorgt voor lange wachtlijsten. Uit mijn eigen omgeving hoor ik genoeg verhalen van mensen die maandenlang hebben gewacht op professionele hulp, als het geen jaren zijn.
Dus wat doe je dan, als je nergens terechtkunt met je angsten, piekerende gedachten en eindeloos afdraaien van “wat als”-scenario’s? Je gaat zelf op zoek naar manieren om hiermee om te gaan. Voor sommige mensen betekent dit het eindeloos kijken van horrorfilms.
Goedkope therapie
‘Al zolang ik mij kan herinneren heb ik last van allerlei onverklaarbare paniekmomenten en angsten’, schrijft Sarah Aboulhosn op haar blog. ‘Als kind was ik bijvoorbeeld bang om het toilet door te spoelen en toen ik op mezelf ging wonen dacht ik eindeloos na over hoe het zou zijn als ik in m’n slaap dood zou gaan, en dat ik daar weken zou liggen zonder dat iemand het doorhad.’
Deze enge momenten zijn soms zo overweldigend dat Sarah uitvlucht zoekt in situaties die nog enger zijn dan haar gedachtes. ‘Wanneer ik tegen mensen vertel dat horrors mij kalmeren, word ik vaak een beetje gek aangekeken. Soms denken mensen zelfs dat ik dit alleen maar zeg om op te vallen en eigenlijk op zoek ben naar aandacht.’
Ze houdt niet zozeer van blood & gore-films, waarin de afgehakte ledematen en ingewanden je om de oren vliegen, maar meer van films die gaan over normale mensen. Mensen zoals jij en ik. ‘Bang gemaakt worden door dingen die nep zijn vind ik leuk. Ze leiden af van de werkelijkheid en zorgen ervoor dat je even in de film zit, en niet nadenkt over het leven daarbuiten. Eigenlijk is horrorfilms kijken een soort goedkope versie van therapie. Je hebt alleen maar Netflix nodig’, legt ze uit.
Lees ook: Wanneer je continu het gevoel hebt door de mand te vallen: oplichterssyndroom
Hoe horror werkt
En Sarah is niet de enige die met haar mentale problemen omgaat door te kijken naar angstaanjagende beelden. ‘Ik controleer m’n ademhaling, met name tijdens de écht enge stukken. Daarbij forceer ik mezelf te blijven kijken en ondertussen tegen mezelf te vertellen dat het allemaal wel meevalt. Nu ik erover nadenk is het kijken van horrorfilms een soort verkapte vorm van meditatie’, meent Laura Turner. In gesprek met Elemental vertelt zij hoe ze omging met haar miskraam door zich compleet te storten op enge films. ‘Het stelde me in staat de realiteit even compleet te vergeten en mezelf onder te dompelen in de wereld van horror.’
Een goede horrorfilm heeft mentale impact: je raakt gefocust, wil eigenlijk wegkijken (maar toch ook weer niet) en wordt bang. Wellicht raak je zelfs een beetje achterdochtig, en besluit je toch maar even voor de zekerheid te controleren of de deur wel écht op slot zit.
Alhoewel er geen empirisch bewijs is voor de rustgevende werking van horrorfilms, vindt Mathias Clasen het niet gek dat sommige mensen met angststoornissen het zo ervaren. Clasen is auteur van het boek ‘Why Horror Seduces’ en doet al jaren onderzoek naar de achtergrond, werking en toekomst van het genre. Volgens hem heeft de aantrekkingskracht van horror vooral te maken met de voorspelbaarheid.
Gecontroleerde angst
In tegenstelling tot het echte leven, waarin ieder moment van alles en nog wat kan gebeuren, weet je bij een horror ongeveer hoe de ervaring gaat zijn. Dit zorgt voor een gevoel van controle, zowel mentaal als letterlijk. Niet alleen weet je dat de film je bang gaat proberen te maken, je kunt de ervaring ook controleren door de film te pauzeren, of compleet te stoppen.
‘Horror wordt pas leuk wanneer je het gevoel hebt in controle te zijn. Je kunt wegkijken wanneer je wilt, verwachtingen managen en stoppen’, legt Clasen uit. ‘Ik kan me dus heel goed voorstellen dat mensen die kampen met angststoornissen een bepaald soort comfort vinden in het kijken van horrorfilms. Een horror probeert je ook de stuipen op het lijf te jagen, maar het verschil is echter dat de angst gedoseerd wordt in kleine hoeveelheden. Het is dus ongeveer hetzelfde als je vijand in de ogen aankijken, maar dan wel op jouw eigen voorwaarden.’
Er kleeft ook een lichamelijke impact aan het kijken van horrorfilms. Uit een in 2012 uitgevoerd onderzoek aan de University of Westminster blijkt dat je adrenalinelevels tijdens het kijken van horrorfilms door het dak schieten. “No shit, Sherlock”, denk je misschien, maar deze adrenaline brengt je lichaam in een staat van alertheid. Niet alleen gaat je metabolisme hierdoor harder werken (zodat je meer calorieën verbrandt dan normaal), ook begint je lichaam prioriteiten te stellen. Je piekerende gedachtes en angsten verplaatsen daardoor even naar de achtergrond en de focus is op het scherm.
Ook interessant: Werken lofi-hiphop afspeellijsten op Spotify en YouTube echt?